Prowadzisz salon kosmetyczny? Dbaj o bezpieczeństwo klientów

jęta przez Europejską Komisję Normalizacyjną (CEN) 16 czerwca 2003 roku. Zgodnie z przepisami kraje członkowskie CEN są zobowiązane do nadania normie statusu normy krajowej co w przypadku Polski miało miejsce 4 listopada 2005 roku

Prowadzisz salon kosmetyczny? Dbaj o bezpieczeństwo klientów

Wdrożenie przez przedsiębiorstwa normy medycznej

Jakość wyrobów medycznych
W sektorze medycznym jakość wyrobów jest określona przez normę europejską ISO 13485:2003, która została przyjęta przez Europejską Komisję Normalizacyjną (CEN) 16 czerwca 2003 roku. Zgodnie z przepisami kraje członkowskie CEN są zobowiązane do nadania normie statusu normy krajowej co w przypadku Polski miało miejsce 4 listopada 2005 roku. Polska norma została oznaczona symbolem PN-EN ISO 13485 ?Wyroby medyczne. Systemy zarządzania jakością. Wymagania do celów przepisów prawnych.? Wdrożenie przez przedsiębiorstwa normy medycznej ISO 13485:2003 jest decydującym czynnikiem, pozwalającym na sprzedaż wyrobów na rynku międzynarodowym. Niezależnie od wymagań zawartych w dyrektywach UE regulujących obrót wyrobami medycznymi na terenie UE w Polsce obowiązują szczegółowe przepisy dotyczące działania systemów jakości np. w pracowni RTG2.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wyr%C3%B3b_medyczny


Pomysły te ogłaszali

Historia
Pierwsze rękawiczki stosowane w medycynie były wykonane ze skóry lub dzianiny. Na początku XIX wieku zaczęły pojawiać się propozycje stosowania rękawiczek jako środka zapobiegającego zakażeniom wśród chirurgów, położników czy anatomów. Pomysły te ogłaszali m.in. dermatolog Joseph Plenk i położnik Ignaz Semmelweis. W chirurgii, pierwszeństwo w stosowaniu rękawiczek zazwyczaj przyznaje się Williamowi Stewartowi Halstedowi. Zimą 1890 jego sanitariuszka zaczęła używać zamówionych przez Halsteda w Goodyear Rubber Company gumowych rękawiczek. Niedługo później spopularyzowano używanie gumowych rękawiczek w Europie; wśród pierwszych chirurgów stosujących gumowe rękawiczki byli Werner Zoege von Manteuffel i Bernard Koening9

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne


Czynniki fizyczne używane do dezynfekcji

Czynniki fizyczne używane do dezynfekcji:

Para wodna ? do dezynfekcji wcześniej oczyszczonego sprzętu, odzieży, unieszkodliwiania odpadów, używa się pary wodnej w temperaturze 100?105 °C pod zmniejszonym ciśnieniem (0,45?0,5 atm). Pary wodnej pod normalnym ciśnieniem używa się do odkażania m.in. wyposażenia sanitarnego.
Promieniowanie ? do odkażania używa się promieni UV o długości fali 256 nm, które niszczą drobnoustroje w powietrzu i na niezasłoniętych powierzchniach.

Czynniki chemiczne używane do dezynfekcji:

czwartorzędowe sole amoniowe,
alkohole, np. alkohol etylowy, alkohol izopropylowy,
aldehydy, np. formaldehyd, aldehyd glutarowy,
związki fenolowe, np. krezol, rezorcynol,
biguanidy, np. chlorheksydyna,
związki metali ciężkich, np. srebra, miedzi, rtęci,
związki halogenowe, np. jodyna, chloramina, jodofory,
fiolet krystaliczny (barwnik), mleczan etakrydyny (Rivanol),
utleniacze ? nadtlenki, np. H2O2 lub nadmanganiany, np. nadmanganian potasu,
tenzydy, np. mydła,
kwasy i zasady.

Im dłuższy jest czas działania i im wyższe stężenie środka dezynfekcyjnego (z wyjątkami), tym większa część drobnoustrojów zostanie zniszczona. Ze względu na to, iż środki chemiczne zwykle nie działają w środowisku suchym, ważny jest również stopień ich wilgotności, co jest szczególnie istotne w dezynfekcji powietrza.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dezynfekcja



© 2019 http://berno.com.pl/